Του ψαρά ο γιος
- Εγώ είμαι του ψαρά ο γιος ο όμορφος(?) και ταπεινός
- όπου πάω να ψαρεύω, μαύρα μάτια, θα διαλέγω
- Ρίχνω την πρώτη καμάκια, έλα Χριστέ και Παναγιά
- και πιάνω τρεις κοπέλες όμορφες σαν περιστέρες
- Η μια ήταν απ' το Γαλατά, βαστά το νου της δυνατά
- κι άλλη απ' το Νιοχώρι του Χατζηγιαννάκη η κόρη
- Η τρίτη η μικρότερη απ'(?) όλες η ομορφότερη
- ήταν απο την Πόλη που την αγαπούσαν όλοι
- Την αγάπαγα κι εγώ, να την πάρω δεν μπορώ
- το σπίτι της δεν ξέρω, που να πά' να τη γυρεύω
|
Tou psará o yios
- Eghó ímai tou psará o yios o ómorfos(?) kai tapinós
- ópou páo na psareío, mavra mátia, tha dhialégho
- Ríkhno tin próti kamákia, éla Khristé kai Panayiá
- kai piáno tris kopéles ómorfes san peristéres
- I mia ítan ap' to Ghalatá, vastá to nou tis dhinatá
- ki álli ap' to Niokhóri tou Khatziyiannáki i kóri
- I tríti i mikróteri ap'(?) óles i omorfóteri
- ítan apo tin Póli pou tin aghapoúsan óli
- Tin aghápagha ki eghó, na tin páro dhen boró
- to spíti tis dhen kséro, pou na pá' na ti yirevo
|
Qui joue/chante ça ? 
