Ο χαρμάνης (O kharmánis)

Ο χαρμάνης

/ Χαρμάνης είμ' απ' το πρωί, πάω για να φουμάρω /

Μεσ' τον τεκέ του Σάλωνα, π' έχει το φίνο μαύρο

μεσ' τον τεκέ του Μίχαλου, π' έχει το σύρμα μαύρο

(γειά σου Μάρκο ντερβίση)

/ Να κάτσω να μαστουρωθώ, να σπάσω νταλγκαδάκι /

Να φύγ' η κάψα απ' την καρδιά κι όλο μου το μεράκι

να φύγ' η κάψα απ' την καρδιά κι όλο μου το φαρμάκι

/ Τέτοια ζωή που έκανα κι αυτή πάντα θα κάνω /

Σ' αυτό τον ψεύτικο ντουνιά, ντερβίσης θ' αποθάνω

Σ' αυτό τον ψεύτικο ντουνιά, ρεμπέτης θ' αποθάνω

/ Θα προτιμήσω θάνατο, το μαύρο δεν τ' αφήνω /

Κι όπου θα βρίσκω αργιλέ, τη τζούρα μου θα πίνω

κι όπου θα βρίσκω αργιλέ, θα κάθουμαι να πίνω

/ Kharmánis ím' ap' to proí, páo yia na foumáro /

Mes' ton teké tou Sálona, p' échi to fíno maíro

mes' ton teké tou Míkhalou, p' échi to sírma maíro

(yiá sou Márko dervísi)

/ Na kátso na mastourothó, na spáso dalngadháki /

Na fígh' i kápsa ap' tin kardhiá ki ólo mou to meráki

na fígh' i kápsa ap' tin kardhiá ki ólo mou to farmáki

/ Tétia zoí pou ékana ki aftí pánda tha káno /

S' aftó ton pseítiko douniá, dervísis th' apotháno

S' aftó ton pseítiko douniá, rembétis th' apotháno

/ Tha protimíso thánato, to maíro dhen t' afíno /

Ki ópou tha vrísko aryilé, ti tzoúra mou tha píno

ki ópou tha vrísko aryilé, tha káthoumai na píno