Κορόιδο (Koróidho)

Κορόιδο

Τα πιες και μας εσούρωσες

κι ήρθες για να μας βρίσεις

/ και δεν κοιτάς την τύφλα σου,

κορόιδο, παρά μας φοβερίζεις /

Πόσες κλωτσιές έχεις να φας

που πάντα νταηλίζεις

/ και στα καλά καθούμενα, κορόιδο,

όλο τον κόσμο βρίζεις /

Χωρίς να κάνεις τίποτις

το λέει η ψυχή σου

/ που κάθε μέρα βρίσκεται, κορόιδο,

σπασμέν η κεφαλή σου /

Ta pies kai mas esoúroses

ki írthes yia na mas vrísis

/ kai dhen kitás tin tífla sou,

koróidho, pará mas foverízis /

Póses klotsiés échis na fas

pou pánda dailízis

/ kai sta kalá kathoúmena, koróidho,

ólo ton kósmo vrízis /

Khorís na kánis típotis

to léi i psichí sou

/ pou káthe méra vrísketai, koróidho,

spasmén i kefalí sou /